zaterdag 16 maart 2013

Wachtend op de lente...

Onlangs viel er een envelop op deurmat met een bijzondere afzender: de groothertog van Luxemburg. Met een beperkt Frans vocabulair was duidelijk op te merken dat mij, tot mijn groot genoegen, een 1 jaar lang geldig klimvergunning was verleend voor Luxemburg.


Waarom Luxemburg? Op drie-en-een-half uur rijden ligt daar één van de laatste pareltjes uit de Benelux; Berdorf. In een, feëeriek,  met mos bedekt bos staan prachtige rotstorens door de tand des tijds geslepen uit zandsteen. Dat soort gesteente is uiterst fragiel en daarom moet men voorzichtig omgaan met het gebruik van pof (achterkant van de vergunning verbiedt het zelfs onder de 7a), schoenen schoonmaken voor het klimmen, en dus ook de toegang beperken en beschermen voor het massapubliek. Ondanks de vergunning en strenge handhaving is het toch vaak druk tijdens mooie weekenden. Ook bij Nederlanders is dit gebied inmiddels erg populair met onder andere de 'Nederlandse' Hermann Buhl, 8a+.


Die kennis heb ik helaas niet zelf opgedaan en daar moet dit jaar verandering in komen. Doelen dit jaar zijn verder veel buiten klimmen. Qua gradaties past mij enige bescheidenheid na een jaar lang blessureleed. Het zou mooi zijn om een paar 6b's te klimmen en on sight niveau te verleggen naar 6a. Iets wat binnen al een poos geleden gerealiseerd is, moet zich buiten in de rotsen nog vertalen.

Buiten vallen de sneeuwvlokken nog tergend traag naar beneden. Hier zit ik dan, voor mij uit te staren op de bank. Wachtend op de lente...