Bleau 2012 (deel 3 alweer)

Na Pinksteren koesterden wij de wens om snel terug te gaan naar P'tit Toit... Eind juni hadden we een vrij weekend. 's Ochtends vroeg weg, crashpad achterin, vriendin kus en achter dat ultieme vrij gevoel aan. Een nacht in Frankrijk, twee dagen klimmen tot je pezen het begeven. De meeste mensen verklaren je voor gek, maar ze kennen het niet... Fontainebleau, een magische plek...

De tent werd opgezet en de topo doorgebladerd. Het eerste gebiedje was Franchard Isatis. Een populair gebiedje waar we nog nooit waren geweest. Waarschijnlijk vanwege de populariteit. Het gebied kent een hele dichte concentratie van mooie problemen. Na een (te) korte warming-up en (te) hoge vijfjes, doken we in La Traversee de Faux Baquet, 7a+/7b. Een verzurende traverse gevolgd door een dak met uitklim.  Helaas konden we tijdens het uitwerken niet de crux-pas bedwingen. Met zoveel moois nog verder in het bos was het zonde om daar uren te spenderen. Martin klimt nog Code Secret, 6b. Een mooie technische boulder op typische Bleau-slopers. Als je geluk had, dan kon je nog net de geribbelde olifantenhuid fixeren van de zandstenen boulders. Helaas dwongen mijn vingerblessures me veel rust te nemen tussen de pogingen. Uiteindelijk was het verstandiger om weer naar de camping terug te keren.

Mijzelf aan het begin van de traverse van Faux Baquet

Martin klimt het dak uit van de Traversee de Faux Baquet

Voorzichtige voetplaatsing geboden voor mij in de technische Code Secret

Op de camping werden de spiervezels aangevuld met de broodnodige eiwitten uit een complete, gegrilde kip die we met z'n tweeën hebben verorberd. Het enige bestek waren onze vingers. Na het eten konden de schoentjes en pof weer in de auto. Op naar het project, le P'tit Toit 6c in het gebiedje 95.2. Tot grote frustratie van Martin kwamen we niet verder dan waar we vorige maand gebleven waren. Tegen elfen, bij het laatste daglicht, keerden we terug.

Eerst nog even 'opwarmen' op de mooie platen van 95.2

Martin plaatst zijn heelhook met precisie in P'tit Toit

Martin nadert de crux van P'tit Toit

Voor zondag waren de voorspellingen niet heel gunstig. 's Ochtends vroeg hebben we snel de tent opgeborgen en trokken we naar Apremont Bizons. Gorges d'Apremont is groot en populair, maar daar is de Bizons een uitzondering op. Rustiek gelegen tussen varens onthulde het bos haar geheimen. Mooie, technische boulders die nog vrij recent zijn geopend. Terwijl we de crashpad onder het eerste probleem legden vielen aarzelend de eerst druppels. Het aarzelende veranderde in gestaag en het klimmen was vrij snel afgelopen.

Terug naar de auto kwamen we onze collega klimmers uit Bussum tegen. Door de regen moesten ook zij ook rechtsomkeer maken en reisden we naar Nederland terug; met een kleine omweg via boulderhal Graviton in Sittard.