Beez (3x is scheepsrecht?)

Dit weekend wordt er niet buiten geklommen, al kon ik daar de laatste tijd wel erg makkelijk aan wennen. Dus dan wordt het schrijven over klimmen...

Vorige week reden we voor de derde keer voor een dagje klimmen op en neer naar Beez nabij Namen in België. Na een korte warming-up in Pink Floyd's Wall klommen we naar het relais onderaan de klassieker Genesis 6a. Martin klimt die in één poging uit en laat de setjes hangen voor mij.

Ik werk de route eerst uit op toprope en klim vervolgens ook in mijn eerste poging naar de topketting. Twee jaar geleden hingen we ook in deze route, maar leek toen onhaalbaar.

"De passen waren allemaal best luchtig, maar de crux pas zat 3 meter boven een haak. De keuze was om een halve mono te benutten of die te omzeilen via een glibberig glad randje. Dit was voor ons beide te gortig en hebben de afdaling ingezet."

Al waren de omstandigheden niet perfect, het randje was niet glibberig dit keer. Op rechts hou ik het randje vast, hang in mijn schouder en zet mijn linkervoet hoog en blok op naar een klein randje met links. Wow... dat was een mooie klimhal-pas! Wanneer de topketting aangeraakt werd leek het achteraf allemaal erg eenvoudig.

 

Genesis, 6a

Luchtige passage in Genesis, 6a

Martin hangt voor de derde keer dit jaar in Flip Flop Flex 6c en had daar zijn zinnen op gezet. Drie keer is scheepsrecht, niet waar? Meteen al in de eerste poging, inclusief het uithangen van setjes, klimt hij het project uit. Ook klimt hij de buurman Bibendum 6a+.

Een voldaan gevoel maakte van ons meester na afloop op de parkeerplaats. Over twee weken staat Berdorf op het programma. 

 

Martin klimt in de hard gewaardeerd Ou Est Passe Atlas, 6a+.

Beez!

Een maand geleden stonden we ook aan de voet van het massief Marche-les-Dames, nabij de plaats Beez. Toen was dat voor het eerst van het jaar met het touw aan onze gordels geknoopt, ietwat onwennig. Beez is na Freyr het grootste klimmassief in België en bestaat uit kalkgesteente. Daardoor zijn er veel routes te vinden met mooie pockets. Helaas is het gebied ook erg glad geklommen. Vermijd daarom ook liever de 'makkelijke' routes in de populaire sectoren Jonction, Centennaire en Liederkerke. Met een beetje verder kijken zit er nog veel meer moois in de wand.

Maar deze keer leken we gewend te raken aan de harde waardering, luchtige behaking, gladde treetjes en de vele pockets. Opwarmen was het zeker in de 5-jes van de sector Ecrin. Lichtoverhangende routes pompen de armen volledig vol. Naast ons waren vier andere landgenoten bezig met het uitwerken van een mooie 6b; Je suis ne dans la Gris par accident. In hun pauze vragen ze of wij ook zin hebben om eens te proberen. Martin flasht zijn eerste 6b! Ze worden beloond voor hun setjes met een wonderlijke combinatie van stroopwafel en sigaret.

Ondergetekende werkend in Tribitotechnique, 6a

We verhuizen naar de sector La Fanette en proberen de aantrekkelijk genaamde Tribitotechnique, 6a. In mijn 3e poging weet ik deze te bedwingen. Op toprope had ik de juiste sequentie gevonden, maar toch gaat het in de crux bijna mis. Met links hou ik een slopend randje vast, vlag mijn rechterbeen achterlangs en weet ternauwernood met rechts bij te pakken in een slecht kuiltje. Even lijk ik weg te glijden, maar gelukkig weet ik nog net mijn been hoog te plaatsen om naar een bevrijdende bak te klimmen. Na bijna twee jaar, door blessureleed en meer focus op het boulderen, klim ik eindelijk weer een 6a buiten. Hopelijk een doorbraak voor meer mooie routes... Naast Tribitotechnique probeert Martin een door de topo aanbevolen 6c; Plus beau que moi tu meurs. De route is stevig en spaarzaam behaakt. In de meest luchtige sector weet hij de afstand van 5 meter te overbruggen naar een volgende haak, maar hij kan geen hand los laten om de klippen. Wetende dat een val onvermijdelijk is klimt hij snel twee passen omlaag, en... daar volgt een voorklimmersval van 7 meter; een persoonlijk record.

If you can't climb it, fly it: Martin in Plus beau que moi tu meurs, 6c

De energie was op en ik liet mijn project Bibendum, 6a+ wachten voor de volgende trip. Ik steun Martin nog in zijn power endurance project Flip Flop Flex, 6c. Op twee moeilijk passen na weet hij de route (nog) niet te klimmen.  Met een voldaan gevoel op de parkeerplaats laten we ons de Radler prima smaken in de laatste zonnestralen.

Martin werkt in Flip Flop Flex, 6c