In het voorjaar roep ik altijd graag dat Fontainebleau, net onder Parijs, lijkt op een betoverend bos; een waar paradijs voor de enthousiaste klimmer. Vorige maand zagen we een ander magisch bos dat heel dichtbij het sprookjesbos van Fontainebleau komt.
Berdorf. Een klein plaatsje net in Luxemburg is gelegen pal naast een zandstenen massief. Vanaf de camping is het slechts een kleine tien minuten om aan de voet van het massief te geraken. Door een steile kloof daal je snel af langs imponerende donker ogende wanden. De kloof wordt smaller en op haar smalst passeer je met zowel je linker- als rechterschouder rakelings langs de rotsen. Met verbazing keek ik om me heen naar de vreemde rotsformaties die zich hebben gevormd in het zachte gesteente. Een zachte laag groene mos lag vredig over het massief, als over een slapende reus. Boven ons sluit een dicht bladerdek en slechts een schaarse zonnestraal wist zich een baan naar beneden te priemen. Een groot voordeel is dat de regendruppels ook moeite hebben om de grond te bereiken en de rotsen nog lang droog blijven bij een lichte regenbui.
Al vlak na Oud & Nieuw hadden we het plan gevat om naar Berdorf te gaan. Bij het horen van al die goede verhalen in de klimhal over Berdorf moesten we dit toch zelf gaan beproeven in 2013. Spoedig was de topo gekocht en waren de permits binnen, zoals
eerder geschreven.
[Het is verplicht om met een vergunning te klimmen in Berdorf. Dat kost niets, maar moet elk jaar opnieuw worden aangevraagd. Het niet hebben van een vergunning kan een fikse boete opleveren.]
In Berdorf wordt het ten strengste afgeraden om onder de 6c pof te gebruiken. Dit kan de rotsen schaden en geeft lange lelijke vegen na een regenbui. Braaf liet ik mijn pofzak op de grond en warm op in een 6a. In een 6a?! Berdorf kent slechts een handvol routes onder de 6a en is daarmee geen gemakkelijk gebied voor de beginnende klimmer. Met de drukte van een doordeweekse klimhalavond zijn al deze routes al vanaf 's ochtendsvroeg bezet. Eenmaal in de route
Fête des Pères miste ik mijn pof geen seconde. Wat een genot om te kunnen klimmen op ruwe rots met overal scherpe pockets en treetjes in overvloed.
Topdrukte is in het weekend is helaas vaker regel dan uitzondering.
Vergelijkend met de gradaties in Beez, België lijkt Berdorf minder hard gewaardeerd. Vooral de run-outs (afstand tussen de haken) was veel meer ontspannen dan in Beez. De verwachtingen van de prestaties waren nogal getemperd. Het blijft altijd verkennen in een nieuw gebied. In maart van dit jaar schreef ik:
"Qua gradaties past mij enige bescheidenheid na een jaar lang blessureleed. Het zou mooi zijn om een paar 6b's te klimmen en on sight niveau te verleggen naar 6a."
Een kleine terugblik op de ticklist leert dat ik de ondermeer de volgende routes heb geklommen:
- Jeunes Mariés Séparés, 6b
- De Pompjé, 6a (on sight)
- Fête des Pères, 6a
Martin klimt bovenstaande en voegt daar Les Deux Secrétaires, 6b+ on sight aan toe; ook een persoonlijke uitbreiding van het on sight niveau. We concluderen dan dat het vele klimmen in België een stevige leerschool is, maar zich uitbetaald in de moderne gebieden. Op dit moment worden plannen gesmeed om eind oktober weer terug te keren naar Luxemburg...
Ondergetekende werkt Jeunes Mariés Séparés, een 6b uit.
Martin leidt in Jeunes Mariés Séparés
On sight opwarmen in Malou, 5c en Le Pompjé, 6a
Ik in Malou
Martin in het gedeelde begin van Malou, 5c en Le Pompjé, 6a
Martin vindt het begrip 'no hands rest' opnieuw uit in Les Deux Secrétaires, 6b+
Martin probeert zijn project Takla Makan, 7a
