Al waren de voorspellingen in het weekend voor Kerst redelijk, de uitkomst was het niet. Zondag zou er nog geen millimeter vallen en maandag zou droog moeten worden. Op de heenrit kwamen de buien continue af en aan. Optimisch als we zijn zou boven Fontainebleau een opklaring aanwezig zijn. Wel dapper van Eva om juist in december voor het eerst met Martin mee te gaan Fontainebleau,
Niet dus! Even kijken in Gorge aux Chats, nat, kletsnat. Dat werd een middagje in de shopping mall en hotel hangen. Dit leverde wel een gloednieuwe crashpad op van Black Diamond, gekocht bij de Decathlon. De Impact is een kleinere en lichtere crashpad dan die we al hebben van Chillaz. Altijd handig als je met meer boulderaars op pad bent en in verschillende projecten werkt. Of noem het een emo-aankoop...
Crashpad model Impact van Black Diamond
Maandag zou de bouldercrush plaats vinden. Maar als we na het ontbijt een voet buiten het hotel zetten begint het spontaan te regenen. 's Ochtends slenteren we in de lichte regen langs Rocher aux Sabots, 91.1, Cul de Chien en Mont Pivot op zoek naar droge rotsen. Helaas kan ik mijn gloednieuwe GoPro alleen maar inzetten voor wandelingen door het bos. Op een groepje maffe Britten na lijken we de enige boulderaars in het bos.
Aan het begin van de middag was het droog en ontspon de onvermijdelijke discussie. Wat gaan we doen? Wachten tot de rotsen droog worden of nu al naar huis? Genadeloos legde het videoverslag alles vast... We besluiten een poging te wagen in het sneldrogende gebied Canche aux Merciers. Daar waar we afgelopen november ook vlot na een regenbui konden klimmen. De rotsen van Fontainebleau zijn van zacht zandsteen en extra kwetsbaar na een regenbui. Van alle problemen in het gebied waren slechts een paar droog genoeg om verantwoord te kunnen klimmen. Veel meer dan een paar eenvoudige boulders was niet beschikbaar. Desondanks, Eva topt haar eerste boulder in Fontainebleau!
's Middags blijf het droog en vlak voor de schemering besluiten Martin en ik nog een blik te wagen bij Franchard Isatis. Op de meestal overvolle parkeerplaats bivakkeren slechts twee auto's. Gewapend met een bouwlamp lopen we naar Le Surplomb Statique, 6a+; droog! Ondertussen was het pikkedonker en waren we alleen in het bos. Na wat campussen en het beter gooi- en smijtwerk staat Martin uiteindelijk bovenop. Als we weer op de parkeerplaats staan vlucht een troep wilde zwijnen de veilige duister in van het bos.
Op de dag voor Kerst plensde het ongenadig hard, zoals al de hele nacht voorafgaand. We springen in de bolide en vier uur later hangen we in de heerlijk droge boulders van Monk Eindhoven. Op plastic weliswaar.
Videoverslag van de GoPro volgt later
