Vrijdagmiddag was de meeting afgelopen. Geen werken meer en tijd om de stad te verkennen waar ik nu 2 dagen de tijd voor had. In hetzelfde hotel blijven zou gelijk staan aan plunderen van mijn eigen portemonnee. Daarom verkoos ik om in Hotel Nuevo Triunfo te verblijven, een 2-sterrenhotel. Een stuk goedkoper en dichterbij het centrum van Barcelona. Toch merk je die degradatie van drie sterren in alles. Goed, je slaapt er toch maar twee nachtjes en overdag hoef je niet op de kamer te zijn.
Het hotel staat aan de voet van de heuvel Montjuïc in de wijk El Poble Sec. Die wijk is van oudsher een immigrantenwijk. Maar de laatste jaren is de buurt in trek en wint het aan populariteit bij de locals die aan de drukte van het historische centrum willen ontsnappen.
Hotel Nuveo Triunfo heeft dan slechts 2 sterren, het ligt wel op loopafstand van het centrum.
Dag 1 – Vrijdag
’s Middags liep ik vanuit het hotel naar het themapark el Poble Espanyol op de heuvel Montjuïc. In dit openluchtmuseum staan replica’s van karakteristieke gebouwen vanuit heel Spanje. Dit dorp is gemaakt voor de wereldtentoonstelling van 1929. Dwalend door de nauwe straatjes en zonnige pleinen waant men zich in het échte authentieke Spanje.
Het imposante Paleis Nacional met daarvoor de magische fontein. Momenteel is er een kunstmuseum in gevestigd. Paleis ligt aan de voet van Montjuïc en kent vele trappen vanaf de rotonde Plaça Espana.
Plaza Mayor in het openluchtmuseum. Bouwstijlen hier op de foto komen voornamelijk uit de streken Castilla y Leon en Aragón.
Gemeentehuis uit Aragón aan het Plaza Major met schuin daarachter Torre de Utebo afkomstig uit dezelfde streek.
Daarna heb ik verder geslenterd over de flanken van Montjuïc. Deze heuvel vormde in 1992 het decor voor de Olympische Spelen. Zo staan daar ondermeer het Olympisch stadion en zwembad.
Olympische fakkel
Estadi Olimpic de Montjuic Lluis Companys (Olympisch stadion)
Aan de oostkant van Montjuïc loop je zo naar beneden en langs de haven richting het centrum. Daar liep ik via de nauwe en soms groezelige straatjes van de oude stad en de wijk el Gòtic naar het Plaça Catalunya. Deze reusachtige rotonde is een verzamelplaats en het einde van de meest bekende straat van Spanje; de Rambla. Bekend is deze straat wel, maar mooi zeker niet. Door de horden toeristen is deze straat verworden tot een goot van bedelende straatartiesten, buitenlandse kraampjes, grote fastfoodketens en zakkenrollers. Het mooie en echte Barcelona vind je veel sneller in de zijstraten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten