Stil zitten in de vakantie niet geheel mijn stijl van vakantie vieren. Klimmen, wandelen, mountainbiken en allerlei andere sportieve bezigheden zijn heerlijk om te doen met een lekker zonnetje en in een schitterende omgeving. Graag wilde ik mijn ouders ook delen in dit gevoel door ze mee te nemen op een kleine introductie. Het toeval wilde dat de vrije diepe tuin bij het vakantiehuis grensde aan een 50 meter diepe ogenschijnlijk ontoegankelijke kloof. Om die kloof heen liep een wandelroute van ongeveer 6 km die vlak onder de top van de Tigne (793 meter hoog) door liep. De Tigne is een vrij prominente rotsige, steile heuvel die de kloof aan de noordkant begrenst.
Vanwege de gunstige ligging van de tuin konden we mooi middenin de route stappen. Door het bos en aan het rand van de kloof liep de route lichtelijk omhoog naar het einde van de kloof. Bovenop die pas had men mooie vergezichten naar beide kanten waaronder de Durance vallei waarin ons dorpje Volonne lag. Het pad bleef de kloof volgen alleen nu aan de andere kant, in de zuidwest flank van de Tigne. Hoogtepunt was een geprononceerde rotspunt met een nog veel weidser uitzicht dan daarvoor op de pas. Rechts liep een dubieus paadje naar de top van de Tigne. Gemarkeerd met een groot geel kruis op de rotsen was het duidelijk dat ik hiervoor nog eens later zonder ouders zou kunnen terug komen...
Het pad liep dwars door het verscholen schapenweiland van Les Coques
Het uitzicht op de pas naar het westen...
...en naar het oosten.
Op de flanken van de Tigne is er een constant weids panorama van de Durance vallei.
De afdaling liep via het dorp Volonne en door de oude straatjes over het plein weer richting ons huisje. Bijna 350 hoogtemeters en 2 en een half uur later, de bordjestijd, ploften we neer op het terras voor het huisje. Ouders trots op hun prestatie als ik naar de andere kant van de kloof wijs om aan te geven waar ze gelopen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten