Begin oktober waren de voorspellingen gunstig voor Arco in Italië. Dus gewapend met zonnebrillen sprongen Martin en ik voor de 1100 kilometer lange tocht naar het Lago di Garda. Toch hing er tegen de noordkant van de Alpen een enorme depressie. Het resultaat was dat we door de sneeuw de grens met Oostenrijk overstaken. Deze keer pakten we een camping in Arco aan de rivier de Sarca in plaats van het nabijgelegen en dure Riva. Wijs geworden door vorige tripjes werd er deze dag niet meer geklommen maar alleen nog een biertje genuttigd in de laatste zonnestralen op het terras.
Castello di Arco, het prominente kasteel torent hoog boven het dorp uit,
Monte Colodri begrenst de camping in de westelijke horizon.
Castello di Arco ook vanuit de camping goed zichtbaar.
Percolatorkoffie, Italiaanse koffie voor klimmers.
Zondagochtend trokken we geheel ontspannen de klimgordel aan voor de eerste passen van de vakantie. Doel voor deze vakantie was om veel moeilijke meters te maken en 6a/6b te klimmen. De parkeerplaats bij de sector Nago suggereerde dat klimmen erg populair is bij met name Italianen in het weekend. Naast Massone is Nago het bekendste gebied rondom Arco. Op de hellingen van Monte Baldo heeft men een weergaloos uitzicht over het Gardameer. Ondanks de grote keuze aan routes in allerlei gradaties was opwarmen er niet bij, meteen werden we door de drukte gedwongen in een 6a+ te duiken. Toch klimt Martin in zijn tweede poging al Equinox.
De crag Nago, na Massone het meest populaire gebied. In elke stijl en op elk niveau valt er genoeg leuks te klimmen.
Nago
Uitzicht vanaf Nago op het Lago di Garda. Vaak is het zeil- en surfweer op het Gardameer.
Uitzicht vanuit Nago op een andere crag, niet beschreven in onze gids. Aantrekkelijk en mysterieus.
Ik bereid me voor op de warming-up in de platen sector Marmitte dei Giganti.
Opwarmen in een naamloze 4a plaat.
Ook naamloos, maar een zeer luchtige 5b.
Greepjes?
Martin in een naamloze 5b in Marmitte dei Giganti
Na de warming up was het spelen en proberen in Moonwalk, 7a+. Een prachtige krachtige route in grijswitte kalkrots.
Zachte kalkrots, mooi gevormd en uitgesleten door een eeuwen geleden terug getrokken gletsjer en momenteel door regen.
Arco heeft zo'n hoge dichtheid aan mooie klimgebieden dat je geneigd bent om dichtbij te blijven. Op de derde klimdag reden we iets verder stroomopwaarts naar het noorden. Daar ligt het gebied La Gola naast het sprookjesachtig meer Lago di Toblino. Tussen de wijnranken loopt de weg omhoog richting de verscholen kloof die een prachtig uitzicht geven op het meer met kasteel. Deze sector heeft voor iedere stijl iets te bieden. De routes variëren van technische platen tot overhangen en makkelijke routes met grote pockets. Daar vond ik mijn 6a project, Votantonio. De 28 meter lange plaat werkte ik op toprope uit en besloot later weer terug te komen. Daarnaast hebben we nog een paar mooie 5c-platen geklommen.
Achter de wijnranken pronkt de crag La Gola.
Vanuit La Gola heb je een weergaloos uitzicht op het Lago di Toblino.
Typische plaat van La Gola.
De sector Pezzent Area bevat zeer leuke, maar ook soms hard gewaardeerde en slecht te lezen routes.
Sprookjesachtig... Lago di Toblino
Rapportage van de laatste drie dagen zullen binnenkort volgen. Daar kan men ondermeer de mogelijke afsluiting van projecten vinden en nachtelijke reddingen uit de rotswand...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten