Weer klimmen met mijn nichtje

Afgelopen week was herfstvakantie en dat betekent tot laat opblijven voor mijn nichtjes. Dat was natuurlijk een mooie mogelijkheid om weer met Janique naar de klimhal te gaan. De vorige keer was haar erg bevallen en laatste weken liet ze weten weer graag te willen klimmen. Maar ze stond er op om dit keer zonder haar ouders te willen...

Fanatiek als ze is liet ze weten vaker op de bel te willen drukken dan de vorige keer. Dat lukte ook door maar liefst 6 keer tot in de nok van de bijna 20 meter hoge klimhal te klimmen. Daarna liet ze haar aandacht vallen op de hoofdwand. De overhang imponeerde haar allerminst en dapper begon ze aan de eerste paar meter. Al snel verzuurd door de overhang moest ze los laten en slingerde ze de vervolgens door de hal heen. Weer terug in de wand geslingerd kwam ze bij het setje aan: "Ome Ron, wat moet ik met die haak doen? Dat jongetje van 4 deed ook zijn touw er door heen." Lichtelijk verbijsterd constateer ik dat zij mijn blog gelezen had.

De avond werd traditioneel afgsloten met Leffe voor de mannen en warme chocomel voor de kleine dame. Het was zeker een geslaagde avond waarin ik me weer verbaasde over de bijdehante opmerkingen, maar ook vooral het speels gemak waarmee ze zich lichtvoetig naar boven beweegt.

Zon, rotsen en pijnlijke nagelriempjes...

Net terug uit het Italiaanse Arco tuur ik thuis een beetje in de zon en laat mijn gedachten afdwalen naar afgelopen week. Zes full-time klimdagen in de zon zorgden voor veel plezier, stijve vingers, voldoening en confrontatie met je eigen ego. In ieder geval wordt het weer afkicken en mijmeren over de volgende klimtrip. komende tijd zal ik verslag doen van de projecten, frustraties en nachtelijke reddingen uit de wand van Monte Colodri...

Ron in Gobazio, 6a/6b in de sector Mandria van Nago. Sequentiefoto gemaakt door Martin Heine.

En de bestemming volgende week is... Arco!

De kogel is eindelijk door de spreekwoordelijke kerk. Gedurende de hele week werd het weer in het Franse Orpierre en het Italiaanse Arco met elkaar vergeleken. Uiteindelijk werd Arco de nipte winnaar met net iets meer zon. Helaas wordt het niet zo lekker warm als vorige week, maar dat is voor het klimmen wel weer een voordeel. Het blijft in ieder geval vrijwel droog en met 17-21 graden in het zonnetje is het best aangenaam te noemen. Oh ja, in Nederland gaat het zeker regenen met een dikke 1 als weercijfer voor de maandag...

Weer in Arco voor de komende week.

Arco ligt bij de 'A' van Arco

Arco ligt vlak bij het welbekende en overtoeristische Garda meer. Gelegen tussen oneindig veel rotsgebieden zijn de mogelijkheden om te klimmen onbegrensd. Arco is de baarmoeder van het moderne sportklimmen in Europa en nog steeds in trek bij vele klimmers. Routes zijn er in allerlei gradaties te vinden en men zal zich hier heel lang kunnen vermaken. In de zomer van 2010 kwamen we al eens hier om heerlijk te genieten van het Italiaanse leven en het klimmen. De keuze voor Arco kwam niet alleen door het weer, maar door de hele levendige sfeer die deze streek ademt. Italianen zijn goede klimmers, maar zijn vooral ook levensgenieters. De pizza's, cappucinno's, vino, gelato en pasta's zullen we ons goed laten smaken. Daarmee worden de verleidingen uiteraard ook groter.

Castello d'arco

Vanavond belde Martin mij op dat hij een percolator had gekocht. "Een wat?!" Een percolator is een soort van koffiekan waarin kokend water via een buisje naar boven gaat en via een koffiefilter weer naar beneden. Aldaar vormt zich een heerlijke zwarte drab die zich koffie laat noemen. Wat een kwaliteitsverbetering gaat dit geven aan ons campingleven. Soms zijn Martin's impulsaankopen zo slecht nog niet...

Eerste 6B flash!

Veel te moe begon de avond (en eindigde ook zo trouwens). Een 6b projectje in de hoofdwand voor de pauze ging moeizaam en kon niet worden afgerond. Maar na de pauze klom Martin een nieuwe 6b onsight uit. De lijn en bewegingen leken leuk en geïnspireerd besloot ik er in te duiken. En voila, met een beetje genieten en vrijheid in je hoofd klim je zoiets flash uit. Dit was ook meteen de eerste keer dat ik een dergelijke route in ene uitgeklommen heb. Dat beloofd wat voor de vakantie volgende week. Wat "on sight" en "flash" betekent staat hier uitgelegd.

Huidig niveau:

Sportklimmen
Redpoint	6b
Flash	6b
Second Go	6b
Onsight	6a

Martin was gedreven om daarna zijn 6c projectje weer te proberen. Met de nodige motivatie werd hij gestimuleerd naar de eindgreep. Inmiddels is dit al weer zijn derde 6c en de 7a lonkt. Volgende week wordt het spannend of we hetzelfde niveau ook in de rotsen kunnen etaleren. Progressie is mooi als het resultaat is van veel inzet en passie voor je sport.

Deze 6b was het niet maar zal binnenkort ook geslecht worden. Het is wachten tot Rock Steady weer nieuwe schroef foto's plaatst.

Van -8 tot +25 graden

En dat stond synoniem voor een dagje skiën in Nederland afgelopen weekend. Voor een schijntje konden we optimaal profiteren van Martin's beste secundaire arbeidsvoorwaarden, abonnement op SnowWorld. In voorbereiding op onze skivakantie in december bonden we de lange latten om weer de voorzichtige eerste bochtjes te maken. Deze voorzichtigheid lieten we snel varen omdat de afdaling niet langer dan 15 seconden duurde op de eerste pistes.

Dus de flauwe helling werd al snel ingeruild voor het funpark. Menig schansje werd gepakt, maar de railingen en de meest grote schans werden toch angstvallig gemeden. Toen, onderaan de piste zagen we een bordje met piste 3. Gedreven door nieuwsgierigheid gingen we daar letterlijk het hoekje om. Daar lag een mooie lange en steilere helling te wachten op onze ski's. Daar hebben we ons nog veel afdalingen kunnen permitteren met een veel hogere snelheid. En daar gebeurde het, Martin noteerde zijn eerste crash... 

Jumpstyle

Lange latten af, handschoenen uit, muts af en met een biertje op het terras waar voor ons de dames in bikini beachvolleybal speelden. Hoe groot kan het contrast zijn op deze zeldzame oktoberdag.